Vroeger wilde ik dus heel graag wijnboer worden. In Frankrijk wonen en van 9 tot 5 stampen in een ton vol druiven. Heerlijk leek het me. Wat ik me als klein kereltje niet besefte was dat er meer bij kwam kijken dan het stampen in de ton. Kennelijk moet je ook nog rekening houden met insecten, kurk, hevelen (??) & laat staan de Franse taal verstaan én spreken.

But mommy did not raise no quitter. Nee. Ik heb het gewoon geflikt. Witte wijn in een blikje, maar dan zonder zonder wijnsmaak. Eigenlijk smaakt deze Klaas gewoon naar witte druif, je weet wel, die druif die eigenlijk groen is. Ik lieg niet tegen je als ik je zeg dat je deze geproefd moet hebben. Maar goed, ik ken je onderhand, lekker zelf weten.